Ένα βιβλίο που άργησε χρόνια να έρθει στα μέρη μας οι Εκδόσεις Ίκαρος μας φέρανε το ‘Ποτέ και πουθενά’ (‘Neverwhere’, 1996) του Neil Gaiman.
Ο Gaiman, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του φανταστικού γενικώς, πλάθει έναν από τους μαγικούς κόσμους του και ακολουθεί τον Ρίτσαρντ σε έναν κόσμο κάτω από το Λονδίνο (που ονομάζεται, καλά μαντέψατε, Κάτω Λονδίνο), εκεί που μένουν άστεγοι και φυγάδες, όσοι πέφτουν στις ρωγμές της κοινωνίας της μεγαλούπολης που βρίσκεται από πάνω του. Έναν κόσμο αρκετά γοητευτικό αλλά σίγουρα επικίνδυνο, γεμάτο με αγγέλους, φονιάδες, ποντικούς και τέρατα, μισθοφόρους και κλεφτρόνια που συναντιούνται και συνθέτουν έναν από τους πιο παράξενους και όμορφους τόπους του φανταστικού.
Το μυθιστόρημα είναι σκοτεινό και αστείο, με τον τρόπο που και άλλα έργα του συγγραφέα είναι σκοτεινά και αστεία, αλλά γεμάτο τρέλα και εκείνη την ιδιαίτερη μαγεία που θυμίζει παραμύθι. Ή μάλλον είναι παραμύθι, μιας και ο Gaiman δεν είναι τίποτε άλλο από ένας παραμυθάς, ένας από τους καλύτερους που θα έχετε την τύχη να διαβάσετε.
Στην έκδοση του βιβλίου περιλαμβάνεται ο πρόλογος του συγγραφέα και το διήγημα ‘Πως ξαναπήρε ο Μαρκήσιος το παλτό του’, μια ιστορία που επικεντρώνεται στον μαρκήσιο Ντε Καραμπάς και διαδραματίζεται μετά το τέλος του ‘Ποτέ και πουθενά’.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου